การทำแผนที่
ในยุคแห่งการสำรวจตั้งแต่ศตวรรษที่ 15 ถึงศตวรรษที่ 17 นักทำแผนที่ชาวยุโรปต่างคัดลอกแผนที่รุ่นก่อนๆ (บางแผนที่สืบทอดกันมานานหลายศตวรรษ) และวาดขึ้นเองโดยอาศัยการสังเกตของนักสำรวจและเทคนิคการสำรวจใหม่ๆ การประดิษฐ์เข็มทิศแม่เหล็กกล้องโทรทรรศน์และสารบอกทิศทางทำให้มีความแม่นยำเพิ่มขึ้น ในปี 1492 Martin Behaimนักเขียนแผนที่ชาวเยอรมันได้สร้างลูกโลกที่ยังหลงเหลืออยู่ที่เก่าแก่ที่สุดในโลก ในปี ค.ศ. 1507 Martin Waldseemüllerได้จัดทำ แผนที่ โลกทรงกลมและแผนที่ผนังโลกขนาดใหญ่ 12 แผง ( Universalis Cosmographia ) ซึ่งใช้ชื่อ "America" เป็นครั้งแรก ดิเอโก ริเบโรนักทำแผนที่ชาวโปรตุเกสเป็นผู้เขียนแผนที่โลกคนแรกที่รู้จักโดยมีเส้นศูนย์สูตรสำเร็จ (ค.ศ. 1527) นักทำแผนที่ชาวอิตาลีBattista Agneseได้จัดทำแผนที่ทะเลอย่างน้อย 71 แผ่น Johannes Wernerได้ปรับปรุงและส่งเสริมการคาดการณ์ของ Werner. นี่คือเส้นโครงแผนที่โลกรูปหัวใจที่มีพื้นที่เท่ากัน (โดยทั่วไปเรียกว่าเส้นโครงแบบ Cordiform) ซึ่งใช้ในศตวรรษที่ 16 และ 17 เมื่อเวลาผ่านไป การวนซ้ำอื่นๆ ของแผนที่ประเภทนี้ก็เกิดขึ้น สิ่งที่น่าสังเกตมากที่สุดคือ การฉาย ภาพไซน์และการฉายภาพบอนน์ เส้นโครงของเวอร์เนอร์วางเส้นขนานมาตรฐานที่ขั้วโลกเหนือ การฉายภาพไซน์วางมาตรฐานขนานที่เส้นศูนย์สูตร และการฉายภาพ Bonne อยู่ตรงกลางระหว่างทั้งสอง
โพสต์โดย : Yura
