รุ้งเป็นเส้นโค้งหลากสีที่เกิดจากหยดน้ำกระทบกับแสง

สีแดงมีความยาวคลื่นที่ยาวที่สุดของแสงที่ตามองเห็น คือประมาณ 650 นาโนเมตร โดยปกติจะปรากฏที่ส่วนนอกของส่วนโค้งของรุ้งกินน้ำ สีม่วงมีความยาวคลื่นสั้นที่สุด (ประมาณ 400 นาโนเมตร) และมักจะปรากฏที่ส่วนโค้งด้านในของรุ้งกินน้ำ ที่ขอบของพวกมัน สีของรุ้งซ้อนทับกันจริงๆ สิ่งนี้ทำให้เกิดแสง "สีขาว" เงา ทำให้ด้านในของรุ้งสว่างกว่าด้านนอกมาก แสงที่มองเห็นเป็นเพียงส่วนหนึ่งของ สายรุ้ง รังสีอินฟราเรดอยู่เหนือแสงสีแดงที่มองเห็นได้ ในขณะที่รังสีอัลตราไวโอเลต  อยู่เหนือแสงสีม่วง นอกจากนี้ยังมีคลื่นวิทยุ (เหนืออินฟราเรด) รังสีเอกซ์ (เหนือรังสีอัลตราไวโอเลต) และรังสีแกมมา (เหนือรังสีเอกซ์) นักวิทยาศาสตร์ใช้เครื่องมือที่เรียกว่าสเปกโตรมิเตอร์เพื่อศึกษาส่วนที่มองไม่เห็นของรุ้งกินน้ำ