เครื่องดับเพลิง

ถังดับเพลิงเป็น อุปกรณ์ ป้องกันอัคคีภัยชนิด พกพา ซึ่งมักบรรจุด้วยสารเคมีแห้งหรือเปียกที่ใช้ดับไฟหรือควบคุมไฟขนาดเล็ก ซึ่งมักเกิดขึ้นในกรณีฉุกเฉิน ไม่ได้มีไว้สำหรับใช้กับไฟที่ไม่สามารถควบคุมได้ เช่น ไฟที่สูงถึงเพดาน เป็นอันตรายต่อผู้ใช้ (เช่น ไม่มีเส้นทางหลบหนี ควัน อันตรายจากการระเบิด ฯลฯ) หรือต้องใช้อุปกรณ์ บุคลากร ทรัพยากร และ/หรือ ความเชี่ยวชาญของหน่วยดับเพลิง โดยทั่วไปแล้ว ถังดับเพลิงประกอบด้วยถังความดัน ทรงกระบอกแบบมือถือ ที่มีสารที่สามารถปล่อยออกมาเพื่อดับไฟได้. เครื่องดับเพลิงที่ผลิตด้วยถังแรงดันที่ไม่ใช่ทรงกระบอกก็มีอยู่เช่นกัน แต่พบได้น้อยกว่า ถังดับเพลิง มี 2 ประเภทหลัก: แบบแรงดันสะสมและแบบใช้คาร์ทริดจ์ ในหน่วยแรงดันที่เก็บไว้ สารขับไล่จะถูกเก็บไว้ในห้องเดียวกับสารดับเพลิง มีการใช้สารขับดันที่แตกต่างกันขึ้นอยู่กับสารที่ใช้ สำหรับเครื่องดับเพลิงชนิดผงเคมีแห้งมักใช้ไนโตรเจน เครื่องดับเพลิงชนิดน้ำและโฟมมักใช้อากาศ. เครื่องดับเพลิงแรงดันคงที่เป็นประเภทที่พบมากที่สุด เครื่องดับเพลิงที่ทำงานด้วยคาร์ทริดจ์จะบรรจุก๊าซที่ขับออกมาในคาร์ทริดจ์แยกต่างหากซึ่งถูกเจาะก่อนปล่อยออก ทำให้ตัวขับเคลื่อนสัมผัสกับสารดับเพลิง ประเภทนี้ไม่ธรรมดา ใช้ในพื้นที่เป็นหลัก เช่น โรงงานอุตสาหกรรม ซึ่งมีการใช้งานสูงกว่าค่าเฉลี่ย พวกเขามีข้อได้เปรียบในการเติมไฟที่ง่ายและรวดเร็ว ทำให้ผู้ปฏิบัติงานสามารถปล่อยสารดับเพลิง เติมพลัง และกลับไปดับไฟในระยะเวลาที่เหมาะสม เครื่องดับเพลิงเหล่านี้ใช้ก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ อัดแทนไนโตรเจน แม้ว่าจะใช้ตลับไนโตรเจนกับรุ่นอุณหภูมิต่ำ (พิกัด –60) เครื่องดับเพลิงแบบใช้คาร์ทริดจ์มีจำหน่ายในประเภทผงเคมีแห้งและผงแห้งในสหรัฐอเมริกา และชนิดน้ำ สารทำให้เปียก โฟม ผงเคมีแห้ง (ประเภท ABC และ BC) และประเภทผงแห้ง (ประเภท D) ในส่วนที่เหลือของโลก